Zegrze

Ostatnio jakoś rzadziej tutaj zaglądam, może przez pogodę, może przez zabieganie i załatwianie przeróżnych spraw. Ale zaległości już nadrobiłam, ślad po sobie zostawiłam :)

W sobotę udało nam się spotkać piękną pogodę, a jest to nie lada wyczyn, jak mój Potwór chodzi do szkoły co dwa tygodnie i zwykle jak jest w szkole to jest pogoda. Jak nic złośliwość losu. 

Plan opracowaliśmy sobie z rana. Dzień wcześniej nie miało sensu bo znów pogoda pokazała bym nam cztery litery i tyle by było z wycieczki. Kierunek niedaleki - Zegrze. Głównie dlatego, że jest tam nic innego jak Twierdza Zegrze :P więc znów nas zaczyna nosić po opuszczonych miejscach. 

Najgorsze ze wszystkiego było to, że sporo obiektów było słabo dostępnych, głównie przez ogrodzenia czy ogródki działkowe które gdzie tylko były możliwe to zostały pozakładane. Zanim doszliśmy do jakiegokolwiek zabudowania to mieliśmy sporawy spacer. Chcieliśmy pierwotnie dotrzeć do Małego Umocnienia, jednak dostęp jest to niego bardzo ograniczony. Samo dojście do jeziora to był nie lada wyczyn.

W końcu natrafiliśmy, idąc brzegiem jeziora na pierwszy budynek - prochownię . Oczywiście za ogrodzeniem, czyli nie wejdzie się, nie zajrzy do środka. A kusiło.

Kawałek dalej był już kolejny budynek

Jednak nadal było nam mało, chcieliśmy iść brzegiem jeziora aby dojść do Umocnienia Dużego. Po drodze natknęliśmy się na Pałac Radziwiłłów zachowany w pierwotnej bryle. 

Każdy element zachwycał pięknem.

W końcu doszliśmy do skarpy przy ulicy, trzeba było zejść po dość stromym zboczu. Żeby przejść na drugą stronę musieliśmy przejść spory kawałek wzdłuż jednej strony ulicy a następnie wrócić - chociaż wydawało nam się, że da się przejść pod wiaduktem, niestety wiaduktu w tym miejscu nie było ;) Oczywiście przyszedł etap, chodzenia między krzakami po wcześniej udeptanej ścieżce, która po kilkunastu metrach kończyła się... w ogrodzeniu. Trochę się wahaliśmy czy przejść czy nie. Podwójny wojskowy płot z drutem kolczastym. Ale zdecydowaliśmy się. No i już po kilku metrach natrafiliśmy na pierwszy budynek.

Do końca nie wiemy czemu miał służyć, w środku niego była woda, głównie przez to, że leżał nad samym brzegiem wody. Może to była prochownia, może stanowiska bojowe? Nie wiemy. Chociaż natknęłam się na informację, że jest to łaźnia :D ktoś chyba miał niezłą wyobraźnię. 

Przechodząc przez część budynku aby udać się na drugą stronę, czuliśmy jakbyśmy przechodzili przez jakieś "biuro przepustkowe". Głównie dlatego, że był korytarz na wprost, po obu stronach były również okna. A wewnątrz był niewielki murek prawie po całej długości...

Oczywiście idąc dalej szliśmy pomiędzy dwoma ogrodzeniami. Sami nie wiedzieliśmy czy to jest teren wojskowy - ale tabliczek informacyjnych nie było. No ale bez powodu nikt ogrodzenia nie naprawia. Nieopodal pierwszego budynku natrafiliśmy na dwa kolejne. Z pewnością ten pierwszy to były już stanowiska ogniowe. 

Drugi natomiast był budynkiem z długim korytarzem, za pewne łączący cały fort ze sobą. Jednak z braku posiadania dobrych latarek i wyprawy tylko we dwoje nie weszliśmy do środka.

Od jednego budynku do drugiego był korytarz za wysokim murem, ja ciekawska chciałam wejść i zobaczyć jak tam wygląda wszystko i oczom ukazała nam się skrzynka z czasów okupacji - z napisami po rosyjsku - w której znajdowały się najprawdopodobniej .... telefony 

Na tym etapie nasza wycieczka się zakończyła. Głównie ze względu na brak dobrego sprzętu aby wejść gdzieś dalej, za małej liczby osób no i pory dnia - późne popołudnie. Ale  spacer trzeba zaznaczyć, że zrobiliśmy dość porządny - ok 7-8 km :)

p.s. dziś miał być Modlin po raz kolejny ale coś pogoda się popsuła :(